Restauracja Bulaj – bez okularów słonecznych trochę traci…

Zastanawiające miejsce – słyszeliśmy, że są tacy, którzy do Sopotu jadą właśnie po to żeby wpaść do Bulaja…

…gdyby nie te opinie to raczej nie zdecydowalibyśmy się wejść przez obdrapane drzwi… do baraku… bo tak trochę zimą wygląda ta nagradzana w wielu konkursach restauracja. Wewnątrz wystrój zaniedbanego pubu, bałagan na barze, które ktoś nazwałby może „nieładem” ale na pewno nie „artystycznym”. Gazety, zastawa, przeterminowana dekoracja świąteczna nie napawała nas optymizmem co do dalszej części popołudnia. Całości złego pierwszego wrażenia dopełniła zewnętrzna, bardzo zaniedbana toaleta – to trochę nie uchodzi restauracji, która szczyci się przygotowywaniem dań dla głów państw.

Mieliśmy rezerwację a w pamięci te wcześniej czytane recenzje – zdecydowaliśmy się zostać. Przygotowany dla nas stolik przy oknie z pięknym widokiem na plażę rozpoczął odczarowywać dla nas to miejsce. Przemiły kelner poczęstował nas wyśmienitym ceviche ze śledzia. Zupa rybna – bogata i bardzo smaczna. Główne dania (poza doskonałym dorszem!) nie rzuciły nas na kolana ale były poprawne: delikatna cielęcina zaskoczyła dosyć plebejskim dodatkiem marchewki z groszkiem, domowe pierogi z gęsiną okazały się dosyć suche a borówka, która podana była jako sos do pierogów smakowała jak z pośredniego słoika. Absolutnie godnym polecenia był dorsz serwowany z czarną soczewicą i warzywami – doskonale doprawiony, delikatny i po prostu bardzo smaczny.

Niewątpliwą zaletą Bulaja jest lokalizacja – z dala od zgiełku Monciaka, niemal na plaży, z przepięknym widokiem – latem to musi być raj (siedząc na zewnątrz nie widać wnętrza:)) …może jeszcze właśnie ze względu na ten widok wrócimy tam latem NA RYBĘ i winko lub kawę, które mają tam bardzo dobre:)

ps. nie mogę się powstrzymać i pokazuję Wam zdjęcie głównej sali restauracyjnej:)